Ο Χρήστος Γ. Ζαχαράκις γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου το 1962 και, ύστερα από μεταπτυχιακές σπουδές Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών, εισήλθε στη Διπλωματική Υπηρεσία το 1964. Μετά από 15ετή επαγγελματική διαδρομή σε διάφορες θέσεις πρεσβευτικών και προξενικών Αρχών, περιλαμβανομένης και της τριετούς θητείας του ως σύμβουλος στην πρεσβεία Λευκωσίας, τοποθετήθηκε πρέσβυς της Ελλάδος στην Κύπρο το 1979, όπου παρέμεινε μέχρι το 1986. Στη συνέχεια, ορίστηκε μόνιμος αντιπρόσωπος στο ΝΑΤΟ και το 1989 διαπιστεύθηκε πρέσβυς στην Ουάσιγκτων. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1993, αφού είχε, εν τω μεταξύ, διαπραγματευτεί την Ελληνο-Αμερικανική Αμυντική Συμφωνία του 1990, και ανέλαβε τη γενική γραμματεία του υπουργείου Εξωτερικών μέχρι το 1994. Ακολούθως, τοποθετήθηκε μόνιμος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, όπου διαπραγματεύτηκε την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 με τα Σκόπια, καθώς και το θέμα της ονομασίας τους έως το 1999, οπότε μετατέθηκε ως πρέσβυς στο Λονδίνο. Παραιτήθηκε από το Διπλωματικό Σώμα τον Μάιο του 1999 και εξελέγη ευρωβουλευτής τον Ιούνιο του ίδιου έτους και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2002. Μετά τη λήξη της θητείας του, το 2004, ιδιωτεύει, μοιράζοντας το χρόνο του μεταξύ Αθήνας και Ρεθύμνου, απ’ όπου κατάγεται. Έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων διακρίσεων, με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος και τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το έργο του σχετικά με την έντυπη χαρτογραφία του ελληνικού χώρου.