Ο Χε Γουέι (22.9.1967 - 31.5.1996) γεννήθηκε στην επαρχία Hubei της Κεντρικής Κίνας από μια εργατική οικογένεια με έξι παιδιά. Τον Ιούλιο του 1985 αποφοίτησε από το Κολέγγιο Ξένων Γλωσσών τη πόλης Wuhan, στο οποίο φοιτούν ως υπότροφοι, μετά από απαιτητικές εξετάσεις, μόνον άριστοι φοιτητές. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ήρθε στη Θεσσαλονίκη με υποτροφία του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και σπούδασε στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στο ίδιο Τμήμα ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία και ξεκίνησε την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής, με θέμα τη σύγκριση της φιλοσοφίας του Ηράκλειτου και του Λάο Τσε. Άρχισε να γράφει ποιήματα στα ελληνικά την άνοιξη του 1987, οπότε ξεκίνησε να μεταφράζει τον Καβάφη στα κινεζικά. Δημοσίευσε ποιήματά του στην "Οδό Πανός" (49, Μάιος - Ιούνιος 1990) και υπήρξε βασικός σύμβουλος σε αφιέρωμα του περιοδικού "Εντευκτήριο" για την κινεζική λογοτεχνία. (τχ. 21, Δεκέμβριος 1992). Έδωσε συνεντεύξεις σε εφημερίδες της Θεσσαλονίκης, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, όπου είχε προσκληθεί με αφορμή πολιτικά ή πολιτισμικά γεγονότα της Κίνας. Ο Γουέι πέθανε ξαφνικά το μεσημέρι της τελευταίας ημέρας του Μάη 1996, από έμφραγμα του μυοκαρδίου, περπατώντας στους ζεστούς δρόμους της Θεσσαλονίκης, όπου ζούσε και σπούδαζε.