Ο Χαράλαμπος Κ. Παπαστάθης, ομότιμος καθηγητής του εκκλησιαστικού δικαίου στην Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1940. Κατάγεται από την Κρανιά Ασπροποτάμου της Κεντρικής Πίνδου. Την εγκύκλιο παιδεία και τις νομικές σπουδές περάτωσε στην Θεσσαλονίκη και με υποτροφία έκανε μεταπτυχιακές έρευνες στην Ρώμη, Σόφια, Πράγα και Ουάσιγκτων. Προσελήφθη ως βοηθός-ερευνητής στο Τμήμα Δικαίου του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Α.Π.Θ. (καθηγητής Ν. Πανταζόπουλος). Το 1982 εξελέγη υφηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου στην Νομική Σχολή του ιδίου Πανεπιστημίου και το 1988 καθηγητής. Σήμερα είναι πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. Επίσης, είναι επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σόφιας, άρχων Νομοφύλαξ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και Μέγας Λογοθέτης του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Διετέλεσε Γενικός Γραμματεύς Θρησκευμάτων στο ΥΠΕΠΘ επί υπουργίας Αντώνη Τρίτση· πρόεδρος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους και του Κέντρου Κύριλλος και Μεθόδιος της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος· αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Σλαβικών Μελετών αντιπρόεδρος και γενικός γραμματεύς της Εταιρείας Μακεδόνικων Σπουδών μέλος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης, του Δ.Σ. της Ένωσης Υποτρόφων Ιδρύματος Fulbright Β. Ελλάδος, του Μουσείου Μακεδόνικου Αγώνα και του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Α.Π.Θ.· πρόεδρος του European Consortium for Church and State Researh (Μιλάνο) και εμπειρογνώμων του Office for Democratic Institutions and Human Rights του OSCE σε θέματα θρησκευτικής ελευθερίας σε χώρες της Αν. Ευρώπης και της Ασίας. Επίσης διετέλεσε έπισκέπτης-καθηγητής στα πανεπιστήμια Σόφιας και XI Παρισίων, στο Institut Catholique των Παρισίων και στο Ανατολικό Ινστιτούτο της Ρώμης και μέλος των συντακτικών επιτροπών των διεθνών περιοδικών Balkan Studies, Ελληνικά, Cyrillomethodianum, Μακεδονικά, Νομοκανονικά, Θεσσαλονίκη, Daimon, Θεσσαλονικέων Πόλις, Derecho y Religion και Hilandarski Zbornik. Δημοσίευσε τα βιβλία: "Το νομοθετικόν έργον της Κυριλλομεθοδιανης Ιεραποστολής εν Μεγάλη Μοραβία" (διδακτ. διατρ.)· "Περί την διοικητικην όργάνωσιν της Εκκλησίας της Κύπρου"· "Οι Κανονισμοί των Ορθοδόξων Ελληνικών Κοινοτήτων του Οθωμανικού Κράτους και της Διασποράς"· "Νομοκάνων Γεωργίου Τραπεζουντίου"· "Η ειδική νομική μεταχείριση των Αγιορειτών"· "Εκκλησιαστικό Δίκαιο, τχ. α΄"· "Κατάλογος των ελληνικών νομικών χειρογράφων του Κέντρου Ντουΐτσεφ της Σόφιας" (σε συνεργασία)· "Θεσσαλονίκεια και Μακεδονικά Ανάλεκτα"· "Οι εσωτερικοί κανονισμοί του Αγίου Όρους"· "Το Χρονικό της Ορμύλιας"· "Νομοκανονική βιβλιογραφία Αγίου Όρους" (σε συνεργασία", και περί τις εκατόν πενήντα μελέτες και γνωμοδοτήσεις σε διάφορες γλώσσες. Επέβλεψε την συγγραφή και εισηγήθηκε την αποδοχή ενώπιον της Νομικής Σχολής Α.Π.Θ. μίας υφηγεσίας και εννέα διδακτορικών διατριβών εκκλησιαστικού δικαίου και ιστορίας δικαίου.
