Ο Pierre-Jules-Theophile Gautier γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1811 στην Τάρμπ της Γαλλίας και πέθανε τον Οκτώβριο του 1872. Αν και δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη φιλοσοφία, άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική την οποία γρήγορα εγκατέλειψε και έπειτα από παρότρυνση του Βίκτωρος Ουγκώ, στράφηκε στη λογοτεχνία. Αξίζει να σημειωθεί ότι από πολύ νωρίς ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ αναγνώρισε το ταλέντο του Γκωτιέ στην ποίηση. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο περιοδικό "La Presse" και αρθρογραφούσε συστηματικά και στην εφημερίδα "Le Figaro". Στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας, πραγματοποίησε το 1852 ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, με ενδιάμεσους σταθμούς την Αθήνα και τη Σύρο. Έργα του είναι: "Poesies completes", "Les jeunes-France", "Δεσποινίς ντε Μωπέν-Διπλούς έρως", "La comedie de la mort" (Η κωμωδία του θανάτου), "Fortunio", "Η πίπα του οπίου", "Χιλιοστή δεύτερη νύστα", "Les grotesques", "Η λέσχη των Χασισίνων", "Partie carree", "Emaux et camees" (Σμάλτα και καμέες), "Militona", "Jean et Jeanette", "Αρία Μαρκέλλα", "Το μυθιστόρημα της μούμιας" κ.ά. Πέθανε ξαφνικά τον Οκτώβριο του 1872 και τάφηκε στο κοιμητήριο της Μονμάρτης, στο Παρίσι.
