Ο Stuart Newton Hampshire (1914-2004) υπήρξε φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και ένας από τους αντιρασιοναλιστές στοχαστές της Οξφόρδης που έδωσαν νέα κατεύθυνση στην ηθική και πολιτική σκέψη μετά τον πόλεμο. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου στη συνέχεια ανέλαβε ερευνητικά και διδακτικά καθήκοντα, ενώ συμμετείχε σε άτυπη ομάδα συζήτησης με φιλοσόφους όπως ο Τζ. Λ. Ώστιν και ο Αϊζάια Μπερλίν. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εργάστηκε στη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών. Η εμπειρία του από την ανάκριση ναζί αξιωματικών στο τέλος του πολέμου θεμελίωσε την πεποίθησή του για την πραγματικότητα του κακού. Από το 1947 δίδαξε στο University College του Λονδίνου, όπου το 1960 διαδέχθηκε στην έδρα φιλοσοφίας τον Α. Τζ. Άιερ παντρεύτηκε δε την πρώην σύζυγό του Ρενέ Άιερ, με την οποία έμελλε να ζήσει ώς το θάνατό της το 1985. Στο διάστημα 1963-1970 υπήρξε πρόεδρος του τομέα φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και το 1970 επέστρεψε στην Οξφόρδη ως κοσμήτορας του Wadham College. Αποσυρόμενος το 1984, αποδέχτηκε μια καθηγητική έδρα στο Πανεπιστήμιο Stanford, και το 1985 παντρεύτηκε τη συνάδελφό του εκεί Nancy Cartwright. Από το 1960 ήταν μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, ενώ το 1979 χρίστηκε ιππότης. Έργα του είναι: "Spinoza: An Introduction to His Philosophical Thought" (1951, αναθ. έκδ. 1988), "Age of Reason: The Seventeenth-Century Philosophers" (1956), "Spinoza and the Idea of Freedom" (1960), "Feeling and Expression" (1962), "Freedom of the Individual" (1965, αναθ. έκδ. 1975), "Thought and Action" (1970), "Freedom of Mind and Other Essays" (1971), "Knowledge and the Future" (1976), "Two Theories of Morality" (1977), "Public and Private Morality" (1978), "Morality and Conflict" (1987), "Innocence and Experience" (1992), "Justice is Conflict" (2000), "Spinoza and Spinozism" (2005).