Ο Sir Steven Runciman (1903-2000), ένας από τους σπουδαιότερους ιστορικούς στον κόσμο, πέθανε τον Νοέμβριο του 2000, σε ηλικία 97 ετών, έχοντας αφήσει πίσω του ένα σημαντικό σε όγκο, αλλά και σε ενδιαφέρον, έργο το οποίο ταυτίζει το όνομα του με τη βυζαντινή ιστορία. Ήταν ένας φιλέλληνας, ένα από τα πιο σταθερά σημεία αναφοράς της νεοελληνικής ιδεολογίας. Ύστερα από μια σύντομη θητεία στην Βρετανική Πρεσβεία της Σόφιας, στην πρεσβεία του Καΐρου και ένα πέρασμα από την Κωνσταντινούπολη όπου δίδαξε Βυζαντινή Τέχνη και Ιστορία στο εκεί πανεπιστήμιο, κατέληξε στην Αθήνα, διευθυντής του Βρετανικού Συμβουλίου από το 1945 έως το 1947. Συνεργάστηκε με τον Πάτρικ Λι Φέρμορ και γνωρίστηκε με τον Κατσίμπαλη και τον Σεφέρη. Σε ηλικία 94 ετών είχε έρθει για μια ακόμη φορά στην Αθήνα για να τιμηθεί με το βραβείο Ωνάση. Πολλά βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά, μεταξυ των οποίων: "Βυζαντινός πολιτισμός", "Βυζαντινή θεοκρατία", "Η τελευταία Βυζαντινή αναγέννηση", "Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης" κ.ά.
