Ο Ρόμπερτ Πόμπι ασχολούνταν με αντίκες της γεωργιανής εποχής για δεκατρία χρόνια πριν στραφεί αποκλειστικά στη συγγραφή. Έχει ψαρέψει οτιδήποτε κολυμπάει -από μεγάλους λευκούς καρχαρίες στ' ανοιχτά του Μόντοκ μέχρι τερατώδεις τούρνες στη βόρεια Φινλανδία. Συλλέγει έργα αμερικανικής τέχνης των αρχών του εικοστού αιώνα, ακούει πολύ Motorhead, ίσως με το παραπάνω, και δεν τουιτάρει καθόλου. Συλλέγει επίσης κλήσεις για υπερβολική ταχύτητα. Προτιμά το μπέρμπον από το σκοτς και καθαρίζει στρείδια μ' ένα παλιό κυνηγετικό μαχαίρι που έχει τροποποιήσει με ένα δισκοπρίονο. Όταν έχει καλό καιρό περνά αρκετό χρόνο σ' ένα ξυλόσπιτο σε μια ερημική λίμνη στα βουνά, κι όταν ο υδράργυρος πέφτει, τα μαζεύει για τα Φλόριντα Κιζ. Η ανταπόκριση των αναγνωστών του πρώτου του διηγήματος (το οποίο έγραψε στα δώδεκά του) ήταν να τον αποβάλουν από το σχολείο. Τώρα γράφει κάθε μέρα -σ' ένα γραφείο που κάποτε ανήκε στον αινιγματικό Ιταλό τραπεζίτη Ρομπέρτο Κάλβι. Το "Bloodman" έχει εκδοθεί σε περισσότερες από δεκαπέντε χώρες.