Ο Παναγιώτης Νούτσος γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1948. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Δυτικού Βερολίνου (Freie και Technische Universitat). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ (1979) και υφηγητής (1982) της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι καθηγητής (1988) της κοινωνικής και πολιτικής φιλοσοφίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 1980. Κατά τη διάρκεια ετήσιας εκπαιδευτικής άδειας (1987/1988) εργάσθηκε ερευνητικά, έδωσε διαλέξεις και δίδαξε στα Πανεπιστήμια I, IV και Χ των Παρισίων, ενώ στο πλαίσιο αντίστοιχης άδειας (1994/1995) εργάσθηκε ερευνητικά στα Πανεπιστήμια RMIT (Μελβούρνη), Pomona College (Λος Άντζελες) και New York University. Κατά την άνοιξη του 1999 και κατά το καλοκαίρι του 2012 ήταν ερευνητικός εταίρος στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Με ερευνητικά ενδιαφέροντα: Κοινωνική και πολιτική φιλοσοφία, Φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών, νεοελληνική φιλοσοφία, νεότερη και σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία, φιλοσοφία της ιστορίας, κοινωνικό πεδίο της λογοτεχνίας, πανεπιστημιακός θεσμός, δημοσίευσε σειρά αυτοτελών βιβλίων στην ελληνική και σε άλλες πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες. Άρθρα και μελέτες του έχουν μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιαπωνική, ισπανική, ιταλική, ουγγρική και τουρκική γλώσσα. Κατά τα έτη 1991-1994 (πριν ακόμη εμφανισθούν οι "επαγγελματίες πρυτάνεις") ήταν αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Συνέβαλε στην οργάνωση και τη διεύθυνση του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών: "Ελληνική Φιλοσοφία- Φιλοσοφία των Επιστημών" του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
