Ο Nouri el Jarrah είναι Σύριος ποιητής γεννημένος στη Δαμασκό το 1956. Το 1981 έφυγε από την πατρίδα του για πολιτικούς λόγους και έζησε για ένα διάστημα στη Βυρηττό, την Κύπρο και την Ιταλία. Σήμερα ζει μόνιμα στο Λονδίνο και εργάζεται ως δημοσιογράφος σε διάφορα αραβόφωνα έντυπα λογοτεχνικού κυρίως περιεχομένου. Ο el Jarrah ίδρυσε τέσσερα λογοτεχνικά περιοδικό, εκ των οποίων τα σπουδαιότερα και μακροβιότερα: Al-Katiba, και al Jaddid, έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στη λογοτεχνική ζωή των Αράβων της διασποράς, όπως και στην προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου, ενώ επέδρασαν στις ανανεωτικές τάσεις της σύγχρονης αραβικής λογοτεχνίας Διευθύνει το Κέντρο για την Αραβική ταξιδιωτική λογοτεχνία, Center for Arabic Geographical Literature-Exploration Prospects. Το ίδρυμα εξέδωσε πολλά έργα αραβόφωνης ταξιδιωτικής λογοτεχνίας και θέσπισε το βραβείο Batuta. Έχει εκδώσει πολλές ποιητικές συλλογές, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές και ασιατικές γλώσσες. Οι τελευταίες επικεντρώνονται στην τραγωδία της Συρίας και τη σχέση της Ελλάδας και της Κύπρου με την πατρίδα του και τον ίδιο προσωπικά. Από τα σπουδαιότερα έργα του: "Το αγόρι", 1982, "Ο ηθοποιός", 1988, "Ένα ποίημα", 1990, "Παιδική ηλικία θανάτου", 1992, "Μαύρο Κύπελλο", 1993, "Ποίημα στον καθρέφτη", 1996. "Οι κήποι του Άμλετ", 2003, "Ο Δρόμος για τη Δαμασκό και Περσικός Κήπος", 2004. "Ημέρα του Κάιν", 2013. "Η απόγνωση του Νώε", 2014, "Ο θρήνος του Άβελ", 2015. "Τέσσερα σκάφη και Μια βάρκα για τη Λέσβο", 2016, κ.ά. Ανθολογία της ποιητικής του παραγωγής εκδόθηκε σε δύο τόμους το 2008 ενώ ο τρίτος τόμος στα τέλη του 2019 από το Αραβικό Ίδρυμα Μελετών και Εκδόσεων στη Βηρυτό. Άραβες θεωρητικοί τον θεωρούν από τους σημαντικότερους άραβες ποιητές του 20ού και του 21ου αιώνα.