Η Νικόλ Αβρίλ γεννήθηκε στο Ραμπουγιέ και σπούδασε σύγχρονη λογοτεχνία στη Λυών. Εργάστηκε σαν καθηγήτρια, ύστερα έγινε ηθοποιός και μανεκέν και, τελικά, συγγραφέας. Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1972 με τα έργα "Το καλοκαίρι του Αγίου Βαλεντίνου" και "Οι άνθρωποι του Μιζάρ", που αμέσως σημείωσαν επιτυχία και της εξασφάλισαν μια θέση στα γαλλικά γράμματα. Συνέχισε το συγγραφικό της έργο με μυθιστορήματα και βιογραφίες ("Ο κήπος των απόντων", 1977, "Ο κύριος της Λυών", 1979, "Η πρώτη συμμαχία", 1986, "Δεν πάει καιρός που σ' αγαπώ", 1992 κ.ά.). Έγραψε επίσης ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, "Στους κήπους του πατέρα μου", 1989, και μαζί με τον άντρα της Ζαν-Πιερ Ελκαμπάς, το δοκίμιο "Σώπα", Ελκαμπάς (1982).