Τηλέφωνο Επικοινωνίας 2109802520
Δευτέρα έως Παρασκευή: 10:00 - 20:00 | Σάββατο: 10:00 - 14:30
ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑΓΙΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 25.00 €
ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ για παραγγελίες άνω των 25.00 €

Οι ορισμοί της γυναικοκτονίας

Εισαγωγή: Κατερίνα Σεργίδου. Επιλεγόμενα: Doris Lamus Canavate

Τι είναι η γυναικοκτονία; Η Diana Russel επιμένει στον δικό της ορισμό: η δολοφονία γυναικών από άνδρες επειδή είναι γυναίκες. Στο κείμενο αυτό προσπαθεί να συμβάλει με τον δικό της τρόπο στις συζητήσεις γύρω από την έννοια της γυναικοκτονίας και να επισημάνει τον σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει η υιοθέτηση του όρου για τα άτομα και τα κοινωνικά σύνολα.

9786185673123
Συγγραφέας: Diana E. H. Russell
Εκδόσεις: Έρμα
Διαθέσιμο
Αποστέλλεται σε 48 ώρες
Από 8.80 
7.92 
Κέρδος: 0.88  (10%)
Σε Προσφορά
+

Περιγραφή

Η Νταϊάνα Ράσελ υπήρξε μία από τις πρώτες φεμινίστριες που ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 ανακάλυψαν και πρότειναν τον όρο γυναικοκτονία. Θεωρώντας ότι ο γενικός όρος «ανθρωποκτονία» είναι ανεπαρκής και αποπροσανατολιστικός, η Ράσελ υιοθετεί τον όρο γυναικοκτονία για να περιγράψει, μεταξύ άλλων, τα εγκλήματα κατά των γυναικών για λόγους μισογυνικούς και σεξιστικούς, όταν το κίνητρο της βίας χαρακτηρίζεται από ένα αίσθημα κυριότητας ή/και ανωτερότητας απέναντι στα θηλυκά.

Τι είναι η γυναικοκτονία; Πότε εμφανίζεται ο όρος; Τι γράφουν τα λεξικά του 19ου αιώνα; Πότε προτείνεται στο φεμινιστικό κίνημα και πώς το αντιμετωπίζει στην αρχή; Τι πολιτικά χαρακτηριστικά μπορεί να αποκτήσει η έννοια αυτή; Πώς εξελίσσεται η συζήτηση για τη γυναικοκτονία και τι ακριβώς λένε οι προτεινόμενοι ορισμοί; Τι προβλήματα παρουσιάζουν οι διαφορετικές προσεγγίσεις και τι συγκλίσεις μπορούν να γίνουν; Πώς αντιμετωπίζουν τον όρο στην Ινδία, στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και στον δυτικό κόσμο; Ποια είδη γυναικοκτονίας υπάρχουν; Αυτά είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται η Νταϊάνα Ράσελ στο κείμενο που παρουσιάζουμε εδώ, προσπαθώντας να συμβάλει με τον δικό της τρόπο στις συζητήσεις γύρω από την έννοια της γυναικοκτονίας και να επισημάνει τον σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει η υιοθέτηση του όρου για τα άτομα και τα κοινωνικά σύνολα. Η ίδια επιμένει στον δικό της ορισμό: η δολοφονία γυναικών από άνδρες επειδή είναι γυναίκες.

Στο επίμετρο της έκδοσης η Κολομβιανή Ντόρις Λάμους Καναβάτε υποστηρίζει πως ό,τι συμβαίνει στα σώματά μας είναι εμποτισμένο με πολιτική που σχετίζεται τόσο με τον τρόπο που λειτουργούν οι κοινωνίες όσο και με τις μεθόδους που ασκείται και αναπαράγεται η εξουσία. Ακολουθώντας τη σκέψη του Μισέλ Φουκώ και διαφόρων φεμινιστριών, όπως η Ράσελ και η Λαγκάρντε, η συγγραφέας αντιμετωπίζει τη γυναικοκτονία ως μια μορφή σεξιστικής τρομοκρατίας, δίνοντας παράλληλα ιδιαίτερη έμφαση στην πατριαρχική και εξουσιαστική οργάνωση των σύγχρονων κοινωνιών και στους ιδεολογικούς μηχανισμούς που τη συντηρούν και την αναπαράγουν.

Πληροφορίες

Εκδόσεις:
ISBN 13:
978-618-5673-12-3
Αριθμός Σελίδων:
80
Διαστάσεις:
19x13
Εξώφυλλο:
Μαλακό εξώφυλλο
Έτος Έκδοσης:
2023
Συγγραφέας:
Μεταφραστής:
Κατερίνα Σεργίδου
Επιμελητής:
Νίκος Κατσιαούνης

Κριτικές

Η Ράσελ σ' αυτό το βιβλίο εξετάζει την ιστορία του όρου γυναικοκτονία από την πρώτη εμφάνισή του σ' ένα αγγλικό κείμενο το 1801 μέχρι και σήμερα που κάποιοι αρνούνται να τον αναγνωρίσουν παραβλέποντας με αυτόν τον τρόπο και το φαινόμενο της έμφυλης βίας και γενικά του ρατσισμού ενάντια στις γυναίκες και τις θηλυκότητες.
Η συγγραφέας εξετάζει τις διαφορετικές σημασίες κι ορισμούς του όρου ανά την υφήλιο και ταυτόχρονα τις διαφορετικές εκδοχές αυτού του ρατσισμού και της βίας. Σε πολλές χώρες της Ασίας πχ. η γυναικοκτονίες συχνά γίνονται κι από γυναίκες που παραμελούν τις κόρες τους σε σημείο που να τις αφήνουν να πεθάνουν ή στρέφονται ενάντια σε γυναίκες της οικογένειας, πχ. νύφες, υποστηρίζοντας τους άντρες.
Διαχωρίζει τους δύο ισπανικούς όρους femicidio (η πράξη της γυναικοκτονίας) και feminicidio (το γενικότερο φαινόμενο) κι ααφέρεται στο γεγονός ότι ο αγγλικός όρος για το ανθρώπινο είδος είναι mankind, όπου man σημαίνει άνθρωπος κι άντρας. Κι εδώ να προσθέσω μια αιρετική ετυμολογία της ελληνικής λέξης άνθρωπος, που μας είχε δώσει ο καθηγητής Καραγιάννης στο λύκειο, όχι επειδή τον υποστήριζε, αλλά επειδή ήξερε ότι έτσι λειτουργεί ο κόσμος. Ο φιλόλογος μας έλεγε, λοιπόν, ότι αν ο άνθρωπος προερχόταν απ' το άνω θρώσκω, θα λεγόταν άνθρωκος, λόγω της λειτουργίας της γλώσσας και των μετατροπών των συμφώνων. Υποστήριζε ότι προέρχεται απ' το ανδρός όψις, καθότι όταν δημιουργήθηκε η λέξη τ' αρχαία χρόνια, οι γυναίκες θεωρούνταν κατώτερο είδος σε σημείο που να μην τους επιτρέπεται να βγουν απ' το σπίτι. Άνθρωπος ήταν ο άντρας και φοβάμαι ότι θεωρείται ακόμα.
Πες μας τη γνώμη σου