Ο Μιχάλης Ν. Ράπτης (1911-1996) γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και σπούδασε μηχανικός στο Ε. Μ. Πολυτεχνείο. Απο νεαρός είχε ενταχθεί ενεργά στο αριστερό κίνημα. Διακρίθηκε για την απόσταση που κράτησε απο τα καθεστώτα του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού και στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, αναδείχθηκε στο Παρίσι γραμματέας της Τέταρτης Διεθνούς. Χαρακτηριζόμενος ως διεθνιστής επαναστάτης ταξίδεψε σε πολλές χώρες οπου έλαβε μέρος σε απελευθερωτικά κινήματα και υπήρξε σύμβουλος και συνεργάτης ηγετικών μορφών όπως του Μπεν Μπελά στην Αλγερία, του Μακάριου και του Αλιέντε στη Χιλή. Το πλούσιο συγγραφικό έργο του είναι στενά συνδεδεμένο με την πολιτική του δράση και χαρακτηρίζεται από μια κριτική και δημιουργική προσέγγιση του μαρξισμού, από τη σταθερή του προσήλωση στις ουμανιστικές αρχές, από το όραμά του για ένα σοσιαλισμό βασισμένο στην άμεση δημοκρατία και τη "γενικευμένη κοινωνική αυτοδιαχείριση", της οποίας ήταν ο κύριος θεωρητικός. Πέθανε στην Αθήνα στις 20 Φεβρουαρίου 1996, σε ηλικία 85 ετών.