Ο Μάσιμο Μποντεμπέλι (1878-1960) υπήρξε πολυσχιδής προσωπικότητα. Φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση, εν συνεχεία δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος σε διάφορες εφημερίδες, συνθέτης, ποιητής, αλλά και θεατρικός συγγραφέας με παρότρυνση του φίλου του Λουίτζι Πιραντέλλο, επηρεάστηκε από τη γαλλική πρωτοπορία της εποχής κατά την παραμονή του στο Παρίσι (1921-1922), και προσπάθησε να εφαρμόσει τις αρχές του υπερρεαλισμού στο έργο του, με πρώτο και χαρακτηριστικό παράδειγμα τη "Σκακιέρα μπροστά στον καθρέφτη" (1922). Η απόπειρά του αυτή ονομάστηκε "μαγικός ρεαλισμός", και ο Μποντεμπέλι βρήκε πολύτιμους αρωγούς στο πρόσωπο των φίλων του Τζόρτζιο Ντε Κίρικο και Αλμπέρτο Σαβίνιο, οι οποίοι θέλησαν επίσης να υιοθετήσουν στην τέχνη τους τη δύναμη του ονείρου και του ασυνειδήτου, που προσδίδουν "μια μαγική δύναμη στις εμπειρίες της καθημερινότητας". Φίλος του φασισμού αρχικά, διώχθηκε αργότερα για την κριτική του στάση απέναντι στο καθεστώς. Το 1953 τιμήθηκε με την κορυφαία λογοτεχνική διάκριση της Ιταλίας, το Premio Strega.