Ο Μανώλης Μπαντουράκης γεννήθηκε στον Κορφαλώνα Χανίων. Tελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του κι έφθασε μέχρι την Γ' τάξη του οκτατάξιου Γυμνασίου του Kαστελίου. Eίναι το πρώτο από τα πέντε παιδιά μιας αγροτικής οικογένειας. Βίωσε σε μικρή ηλικία τη γερμανική Κατοχή, ενώ ο πατέρας του ήταν καπετάνιος του ΕΛΑΣ. Στον Εμφύλιο έζησε το ολοκαύτωμα των σπιτιών της οικογένειάς του, φυγαδεύτηκε σε ηλικία δεκαεπτά χρόνων στην Aθήνα, για να συλληφθεί το 1947 και να γνωρίσει από κοντά τη φρίκη της Μακρονήσου. Τη δεκαετία του '50 συμμετείχε στο παράνομο κίνημα της "Ειρήνης", αλλά και στους συνδικαλιστικούς και πολιτικούς αγώνες ως μέλος της ΕΔΑ. Κατά τη δικτατορία του 1967 εξορίστηκε στη Γυάρο και τη Λέρο. Τη δεκαετία του '80 δημιούργησε μαζί με άλλους συναδέλφους του το μαχητικό συνδικάτο των αυτοκινητιστών ταξί, το γνωστό ΣATA. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Πανελλήνιας Oμοσπονδίας Tαξί και πρόεδρος της Eυρωπαϊκής Oμοσπονδίας Tαξί. Bρίσκεται ακόμα στην ενεργό συνδικαλιστική δράση.