Ο Μανώλης Μανωλαράκης γεννήθηκε στα ορεινά Μεσκλά Χανίων το 1926. Εκεί τελείωσε το Δημοτικό σχολείο, έζησε και ζει μέχρι τώρα. Η εφηβεία του συνέπεσε με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τον οποίο αγωνίστηκε για την εθνική απελευθέρωση από τις γραμμές της ΕΠΟΝ. Τότε στα βουνά είχε γράψει ένα μεγάλο ερωτικό ποίημα, που όμως χάθηκε. Το 1954 παντρεύτηκε και έκαμε δυο παιδιά, μια κόρη κι ένα γιο. Η ζωή του στα νιάτα του έβρισκε το νόημα της στην καλλιέργεια της γης με τις ελιές και τις πορτοκαλιές που έλεγε "κοπελιές", στην οικογένεια, στους φίλους και σε κοινωνικά ζητήματα. Εμπνεόταν από ιδανικά για έναν καλύτερο κόσμο, και τα ιδανικά του στέγασαν οι αγώνες της Αριστεράς. Το αλάτι και το πιπέρι της καθημερινότητας του, προπάντων τώρα στα ογδόντα του χρόνια, είναι οι μαντινάδες. Σαν και τούτη: Είχα κορμί που γκρέμιζε μπεντένια στην αράδα μα δα 'χω για κατόρθωμα να πω μια μαντινάδα.