Η Μάγκντα Σάμπο, η σπουδαία κυρία των σύγχρονων ουγγρικών γραμμάτων, γεννήθηκε το 1917 σε μια μεγαλοαστική προτεσταντική οικογένεια του Ντέμπρετσεν. Εκεί, στο πανεπιστήμιο της πόλης, σπούδασε κλασική και ουγγρική φιλολογία. Αργότερα, τόσο κατά τη γερμανική κατοχή όσο και κατά τη σοβιετική κυριαρχία στην πατρίδα της, εργάστηκε ως δασκάλα, και από το 1945 ως το 1949 σε υπουργείο. Το 1947 δημοσίευσε δύο τόμους ποίησης, "Barany" (Το αρνάκι) και "Vissza az emberig" (Πίσω στον άνθρωπο), για τις οποίες έλαβε το Βραβείο Baumgartner. Το πρώτο της μυθιστόρημα "Fresko" (Φρέσκο), κυκλοφόρησε το 1958. Το δεύτερο, "Az oz" (Το ελαφάκι), ακολούθησε το 1959. Την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το Βραβείο Attila Jozsef, μία από τις κορυφαίες διακρίσεις της ουγγρικής λογοτεχνίας. Στη συνέχεια έγραψε πολλά μυθιστορήματα, μεταξύ αυτών: "Katalin utca" (Οδός Κάταλιν, 1969), "Okut" (Η παλιά κρήνη, 1970), "Regimodi tortenet" (Παλιομοδίτικη ιστορία, 1971), και "Az ajto" (Η πόρτα, 1987). Ήταν παντρεμένη με τον Τίμπορ Σόμποτκα. Πέθανε το 2007.
