Ο Λούτσιο Μαριάνι γεννήθηκε στη Ρώμη. Το ποιητικό του έργο έχει παρουσιασθεί στις συλλογές: "Έρευνα πιθανοτήτων" ("Indagine di possibilita", Ρώμη 1972), "Ανθρώπινο" ("Antropino", Τσιταδέλα ντι Πάδοβα 1974), "Ombudsman και άλλα" ("Ombudsman ed altro", Μιλάνο 1976), "Πανιά και σημαίες" ("Panni e bandiere", Ρώμη 1980), "Κρυφά ζώα" ("Bestie segrete", Μιλάνο 1987), "Οι σύμμαχοι σκορπισμένοι" ("Dispersi gli alleati", Μιλάνο 1990), "Πανδημία" ("Pandemia", Ρώμη 1990, με το ψευδώνυμο Άστρο Φαλίσκο), "Το άδικο της λείας" ("Il torto della preda", Μιλάνο 1995), "Μερικές ειδήσεις για τον χρόνο" ("Qualche notizia del tempo", Μιλάνο 2001), "Το πέδιλο του Εμπεδοκλή" ("Il sandalo di Empedocle", Μιλάνο 2005), "Έσχατος λόγος" ("Parola estrema", Μιλάνο 2007), "Πεταλούδα και σημείο" ("Farfalla e segno", Μιλάνο 2010). Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε όλα τα σημαντικά ιταλικά περιοδικά και έχουν μεταφραστεί στη Γαλλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και στις ΗΠΑ. Το 2003 εκδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες η ανθολογία ποιημάτων του "Echoes of Memory" (Wesleyan University Press)· το 2005 ο Gallimard εξέδωσε στη Γαλλία τον τόμο "Connaissance du temps", και το 2008 οι Huerga & Fierro Editores εξέδωσαν στην Ισπανία την ανθολογία "Busqueda de la sombra". Έχει μεταφράσει τις "Πριάπειες ωδές" ("Carmi Priapei", Φλωρεντία 1992, Μιλάνο 1993), καθώς και ποιήματα και κείμενα των Θέζαρ Βαλέγιο, Τριστάν Κορμπιέρ, Μπερνάρ-Μαρί Κολτέ, Ιβ Μπονφουά και Ροζάνα Ουόρεν.