Γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1893 και σπούδασε μηχανικός. Το 1915, πριν τελειώσει τις σπουδές του, καλείται στο στρατό και στη διάρκεια του πολέμου συλλαμβάνεται αιχμάλωτος (1917). Η εμπειρία της αιχμαλωσίας του, στην Αυστρία και το Αννόβερο, καταγράφεται στο έργο του "Ημερολόγιο του πολέμου και της αιχμαλωσίας". Στην επιστροφή του στο Μιλάνο πληροφορείται το θάνατο του αδελφού του Ενρίκο, πιλότου, Το 1922 εργάζεται στην Αργεντινή και κατόπιν στη Ρώμη, το Βέλγιο, τη Λωραίνη, την Τουλούζη. Το 1925 σπουδάζει φιλοσοφία και γράφει διατριβή για τον Leibniz. Το 1931-34 εργάζεται στην Τεχνική Υπηρεσία του Βατικανού. Το 1934 στο έργο του "Το κάστρο της Ούντινε" απονέμεται το βραβείο Bagutta. Άλλα έργα του είναι: "Η γνώση του πόνου", "Η Μαντόνα των Φιλοσόφων", "Ανταλτζίζα", "Τα θαύματα της Ιταλίας", "Το πρώτο βιβλίο των μύθων", "Τα όνειρα και η αστραπή" και άλλα. Ο Γκάντα πεθαίνει το 1973 στη Ρώμη.