Ουκρανή εβραϊκής καταγωγής και γεννημένη στο Κίεβο το 1903, μετά την επανάσταση του 1917 στη Ρωσία, η Ιρέν Νεμιρόβσκι θα εγκατασταθεί μαζί με τους γονείς της στη Γαλλία. Εκεί θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία από το πρώτο της κιόλας μυθιστόρημα, το "Ντέιβιντ Γκόλντερ" (1929), και στη συνέχεια με τον "Χορό" (1930). "Ο κύριος των ψυχών" δημοσιεύτηκε το 1939 σε συνέχειες στο λογοτεχνικό περιοδικό "Gringoire". Όταν οι Γερμανοί μπαίνουν το 1940 στο Παρίσι, καταφεύγει μαζί με την οικογένειά της σ’ ένα χωριό του Μορβάν. Εκεί θα συλληφθεί το καλοκαίρι του 1942 από τη γαλλική χωροφυλακή και στη συνέχεια θα μεταφερθεί στο Άουσβιτς, όπου θα έχει τραγικό τέλος. Την ίδια τύχη έχει και ο σύζυγός της. Μια πιστή οικογενειακή φίλη καταφέρνει να σώσει τις δυο της κόρες, κρύβοντάς τες σε διαφορετικά μέρη μέχρι το τέλος του πολέμου. Σ’ αυτές τις συνεχείς μετακινήσεις, η μεγαλύτερη κόρη, η Ντενίζ, δεκατριών ετών, μεταφέρει πάντα μαζί της μια βαλίτσα μέσα στην οποία βρίσκεται το έσχατο χειρόγραφο της μητέρας της: "Η γαλλική σουίτα". Η περιπέτεια των γονιών της, αλλά και η δική της και της αδελφής της, ήταν τόσο οδυνηρή, πού έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να μπορέσει η Ντενίζ να διαβάσει εκείνα τα τετράδια και να προχωρήσει, μόλις το 2004, στην έκδοση του κύκνειου άσματος μιας μεγάλης συγγραφέως. Το βιβλίο τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot, που δόθηκε για πρώτη φορά, κατ' εξαίρεση, σε βιβλίο που εκδόθηκε μετά θάνατον.
