Ο Ιλχάν Μπερκ γεννήθηκε το 1918 στην πόλη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά της γενέθλιας πόλης, καθώς επίσης στο Βαρλίκ και το Τσιγίρ. Μέχρι το 1944 ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του στο Τμήμα Γαλλικών Σπουδών Γκαζί της Άγκυρας. Στην πρώτη του ποιητική συλλογή που τιτλοφορείται "Χαιρετισμός των πυρπολούντων τον ήλιο" παρατηρούνται επιρροές από Τούρκους ποιητές όπως ο Αχμέτ Χασίμ, ο Νετζίπ Φαζίλ Κισάκιουρεκ και ο Ναζίμ Χικμέτ. Γενικότερα, στα ποιήματα του Ιλχάν Μπερκ παρατηρούνται επιρροές από τη γαλλική ποίηση αλλά και την ελληνική, όπως από εκείνη του Κ. Π. Καβάφη και του Γιώργου Σεφέρη. Την περίοδο μεταξύ 1945-1955 έγραψε τα πιο επικά και μακροσκελή ποιήματά του, όπως τις ποιητικές συλλογές "Ιστανμπούλ" (1947), "Γκιουναϊντίν Γέργιουζου" (1952), "Τούρκιγε Σαρκισί" (1953) και "Κιόρογλου" (1955). Την ίδια περίοδο ο Μπερκ διορίστηκε ως εκπαιδευτικός της γαλλικής γλώσσας σε διάφορα Γυμνάσια και Λύκεια στην περιοχή του Πόντου. Αργότερα, το 1956, προσλήφθηκε ως μεταφραστής στο γραφείο τύπου της τράπεζας Ζιραάτ Μπανκασί στην Άγκυρα. Το 1969 συνταξιοδοτήθηκε αφού εργάστηκε σ’ αυτό το πόστο επί δεκατρία συναπτά έτη. Απεβίωσε το 2008 στην Αλικαρνασσό.