O Γιώργος Κωνσταντίνου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης, του Κάρολου Κουν. Γιος της ηθοποιού Νίτσας Φιλοσόφου. Ως ηθοποιός υπηρέτησε διάφορα θεατρικά είδη, παίζοντας αρχαία κωμωδία, Σαίξπηρ, κλασικά έργα του διεθνούς ρεπερτορίου, όπως των Μπρεχτ και Τενεσί Ουίλιαμς, αλλά και έργα νεότερων συγγραφέων και επιθεώρηση. Συνεργάστηκε επίσης με κορυφαίους Έλληνες συγγραφείς, όπως οι Α. Σακελλάριος, Δ. Ψαθάς, Α. Γιαλαμάς, Κ. Πρετεντέρης, Ι. Καμπανέλλης κ.ά. Πρωταγωνίστησε σε πλήθος παραστάσεων, μεταξύ των οποίων το "Art", οι "Άθλιοι", ο "Επιθεωρητής", οι "Νταντάδες", οι "Όρνιθες", ο "Πλούτος", οι "Θεσμοφοριάζουσες", ο "Αμπιγιέρ", ο "Κατά φαντασίαν ασθενής" κ.ά. Στον κινηματογράφο, πρωταγωνίστησε στις γνωστές ταινίες "Η γυνή να φοβήται τον άνδρα", "Καλώς ήλθε το δολλάριο", "Χτυποκάρδια στο θρανίο", "Ξύπνα Βασίλη", "Η ζηλιάρα", "Γάμος αλά ελληνικά", καθώς και σε ταινίες που σκηνοθέτησε ο ίδιος, όπως τα "5.000 ψέματα", ο "Άνθρωπος για όλες τις δουλειές", το "Τhe ΚΟΠΑΝΟΙ" κ.ά. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 ασχολείται και με τη συγγραφή θεατρικών έργων και σεναρίων. Στο θέατρο, έγραψε και σκηνοθέτησε για μεγάλους πρωταγωνιστές, όπως οι Λ. Κωνσταντάρας, Μ. Κοντού, Ρ. Βλαχοπούλου, Ντ. Ηλιόπουλος, Θ. Καρακατσάνης κ.ά. Θεατρικά έργα του που παρουσιάστηκαν είναι τα: "Ο φανταστικός κόσμος του Μακρυπόδη", "Μια παρθένα για μένα", "Οι λόρδοι της λόρδας", "Ο λύκος και αν γέρασε", "Πολίτης Γάμα κατηγορίας", "Οι τελευταίοι Πασοκράτορες", "Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα" κ.ά. Στην τηλεόραση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1971 γράφοντας την κωμική σειρά "Δόκτωρ Τικ" στην οποία και πρωταγωνιστούσε. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, δημιούργησε πολλές τηλεοπτικές σειρές, όπως οι: "Ανθρώπινες ιστορίες", "Άσε τον κόσμο να γελάσει", "Τρεις κι ο κούκος", "Μη μου γυρνάς την πλάτη", "Πατήρ, υιός και πνεύμα", "Τα επτά κακά της μοίρας μου", "Γραμματέας για κλάματα" κ.ά. Το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο "Παναθήναια" για την ερμηνεία του σε νούμερο επιθεώρησης, ενώ το 2010 βραβεύτηκε από το "Αθηνόραμα" με το Βραβείο Κοινού για την ερμηνεία του στην παράσταση "Ο Αμπιγιέρ". Όπως λέει ο ίδιος, δεν έχει σημασία ποιο θεατρικό είδος υπηρετείς. Φτάνει να το πιστεύεις και να το αποδίδεις με την ψυχή σου. Τότε όλα είναι τέχνη.