Ο Γεώργιος Λάββας (1935 - 2006) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας και αρχαιολόγος. Γεννήθηκε στη Ρηχειά Λακωνίας και σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο πανεπιστήμιο Αθηνών και αρχιτεκτονική στο ομοσπονδιακό πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια του εξωτερικού, ενώ χρημάτισε καθηγητής της αρχιτεκτονικής μορφολογίας, ρυθμολογίας και ιστορίας της αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο και ιστορία της τέχνης στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Ως εμπειρογνώμων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων πραγματοποίησε πολλές ανασκαφές. Το 2003 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών ενώ ήταν πρόεδρος της ελληνικής εταιρίας ιστορίας της πόλης και της πολεοδομίας καθώς και μέλος σε διαφόρους επιστημονικούς συλλόγους. Είχε συγγράψει την "Επίτομη ιστορία της αρχιτεκτονικής, Με έμφαση στον 19ο και 20ό αιώνα" (2002).