Ο Φράνσις Πικαμπιά (22 Ιανουαρίου 1879 - 30 Νοεμβρίου 1953) ήταν σημαντικός ζωγράφος και ποιητής, γεννημένος από Γαλλίδα μητέρα και Ισπανό πατέρα, ο οποίος εργαζόταν στην κουβανική πρεσβεία στο Παρίσι. Γεννήθηκε στο Παρίσι όπου σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Οι πρώτες του δημιουργίες ήταν ιδιαίτερα επηρεασμένες από τον ιμπρεσιονιστή ζωγράφο Άλφρεντ Σίσλευ. Το 1909 είναι η χρονιά που έρχεται σε επαφή με το κίνημα του κυβισμού που θα τον επηρεάσει σημαντικά. Λίγο αργότερα μάλιστα (1911) θα γίνει μέλος της ομάδας κυβιστών "Puteaux" όπου θα γνωρίσει τον Μαρσέλ Ντυσάν. Την περίοδο 1913-1915, ταξιδεύει συχνά στη Νέα Υόρκη όπου συμμετέχει στα ρεύματα της αβάν γκαρντ στην Αμερική. Αργότερα, το 1916 και ενώ βρίσκεται στην Βαρκελώνη, δημοσιεύει το ντανταϊστικό περιοδικό "391" όπου και εμφανίζονται για πρώτη φορά τα λεγόμενα μηχανικά σχέδια του. Ο Πικαμπιά συνέχισε την ενασχόληση του με το ντανταϊστικό κίνημα το 1919 στη Ζυρίχη και το Παρίσι μέχρι που το εγκατέλειψε για να ακολουθήσει τον υπερρεαλισμό. Κάτω από την επίδραση του σουρρεαλισμού και περί τα 1925 σηματοδοτείται και μια αλλαγή στην τεχνική των έργων του. Τη δεκαετία του 1930 συνδέεται φιλικά με την Γερτρούδη Στάιν, σημαντική μορφή της μοντέρνας τέχνης. Πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου επιστρέφει στο Παρίσι όπου ασχολείται κυρίως με την αφηρημένη ζωγραφική αλλά γράφει και ποιήματα. Το 1949 παρουσιάζεται σημαντική αναδρομική έκθεση για τον Πικαμπιά στο Παρίσι, στην γκαλερί Rene Drouin. Χαρακτηριστικό του Πικαμπιά είναι το γεγονός ότι δεν ακολούθησε ποτέ δογματικά κάποιο ρεύμα ή τεχνοτροπία στη ζωγραφική, ο ίδιος όμως υπήρξε πρόδρομος των κυριότερων ρευμάτων της μοντέρνας τέχνης. Είναι αξιοσημείωτο επίσης πως ο Πικαμπιά υπήρξε μεγάλος συλλέκτης αυτοκινήτων (υπολογίζεται ότι περισσότερα από 150 αυτοκίνητα περιήλθαν στην κατοχή του).