Ο Αυστριακός-Βρετανός Φρίντριχ A. Χάγιεκ (Βιέννη, 1899 - Φράιμπουργκ, 1992) ήταν ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους και πολιτικούς φιλοσόφους του 20ού αιώνα. Βασικός εκπρόσωπος της αυστριακής οικονομικής σχολής, ασχολήθηκε επίσης με τη θεωρία της νομικής επιστήμης και τη γνωσιακή επιστήμη. Συνέβαλε στην εκ νέου επικαιροποίηση του φιλελευθερισμού και αντιτάχθηκε σθεναρά στο σοσιαλισμό, τον κολεκτιβισμό και την ιδέα ότι η λογική επαρκεί για τη ριζική αναδόμηση της κοινωνίας. Κεντρική θέση στη σκέψη του έχει η ιδέα της ακουσίως προκύπτουσας τάξης (spontaneous order) - ότι πολλοί επωφελείς κοινωνικοί θεσμοί είναι το εξελικτικό αποτέλεσμα της ανθρώπινης αλληλόδρασης, αλλά όχι ανθρώπινου σχεδιασμού. Επηρέασε καθοριστικά όχι μόνο τη μεταπολεμική φιλελεύθερη πολιτική θεωρία αλλά και τη διακυβέρνηση του Pόναλντ Pίγκαν και της Mάργκαρετ Θάτσερ, καθώς και πολλά κινήματα υπέρ της δημοκρατίας στην ψυχροπολεμική Aνατολική Ευρώπη και τις επακόλουθες κυβερνήσεις μετά την πτώση του Tείχους του Βερολίνου. Τιμήθηκε για το έργο του με το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας το 1974 και με το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας των ΗΠΑ το 1991.