Ο Εζέν Ενρίκεζ γεννήθηκε το 1931 στην Τύνιδα της Τυνησίας. Ήταν το έκτο παιδί της οικογενείας του, έπειτα από τέσσερα κορίτσια και ένα αγόρι. Πέρασε παιδικά χρόνια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Φοίτησε, από το νηπιαγωγείο μέχρι και το λύκειο, στο Γαλλικό Λύκειο Carnot στην Τύνιδα. Πήγε στη Γαλλία το 1949 και σπούδασε νομική, φιλοσοφία, εθνολογία. Παρακολούθησε ως ελεύθερος ακροατής και τα μαθήματα και τα σεμινάρια του Ιδρύματος Πολιτικών Επιστημών. Έκανε το διδακτορικό του με τον Alain Touraine και το 1980 αναγορεύτηκε διδάκτορας κονωνιολογίας στην Σχολή Ανωτέρων Σπουδών και Κοινωνικών Επιστημών (E.H.E.S.S.). Εργάστηκε ως ψυχικοινωνιολόγος και σύμβουλος οργάνωσης και επιμόρφωσης σε θέματα ανθρωπίνων σχέσεων επί σαράντα πέντε χρόνια. Από το 1965 έως το 1997 (που συνταξιοδοτήθηκε) δίδαξε, αρχικά ως βοηθός καθηγητή και κατόπιν ως καθηγητής κοινωνιολογίας, στα πανεπιστήμια του Παρισιού Nanterre και Denis Diderot. Το 1972 ίδρυσε το περιοδικό "Connexions" (με τον J.C. Rouncy) και το 1993 το "La Revue Internationale de psychosociologie" (με τον Gilles Amado). Εκτός από πολλές μελέτες σε ειδικά περιοδικά, έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Από την ορδή στο κράτος" (1983), "Les figures du Maitre" (1991), "L' organisation en analyse" (1992), "Les jeux du pouvoir et du desir" (1997), "Le gout de l'alterite" (1997), "Το σκοτεινό πρόσωπο των σύγχρονων δημοκρατιών" (με την Claudine Haroche, 2002).