Ο Δημήτρης Ησαΐας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952 και αποφοίτησε από την Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ το 1976. Από τα φοιτητικά του χρόνια συνεργάζεται με τον Τάση Παπαϊωάννου, συνεργασία που από το 1979 έχει τη μορφή αρχιτεκτονικού γραφείου. Έχει εκπονήσει μελέτες για δημόσια και ιδιωτικά έργα και έχει πάρει μέρος σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς με προτάσεις που έχουν αποδώσει μεγάλο αριθμό βραβεύσεων. Η τελευταία αυτή δραστηριότητα αποτελεί σημαντικό τμήμα της δουλειάς του αλλά και πεδίο έρευνας και προβληματισμού. Το αρχιτεκτονικό του έργο παρουσιάζεται σε πλήθος δημοσιεύσεων στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία καθώς και σε σημαντικές αρχιτεκτονικές εκθέσεις. Ο κατάλογος των έργων του γραφείου Δ.Ησαΐας και Τ.Παπαϊωάννου περιλαμβάνει κτίρια όπως το Δικαστικό Μέγαρο Αιγίου (Α’ βραβείο πανελλήνιου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού-1988), το κτίριο γραφείων στην Αθήνα (βραβείο ΕΙΑ - 2000), τα Αρσάκεια Σχολεία Πατρών (2004) και Τιράνων (2007) και το Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας (Ειδικό βραβείο - 2008). Παράλληλα ανέπτυξε ερευνητική δραστηριότητα για θέματα κατοικίας στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (1984-1992) και στο Johns Hopkins Center for Metropolitan Planning and Research (1982-1983). Σημαντική θέση στη διαμόρφωση των απόψεών του έχει η διδακτική του δραστηριότητα και η σχέση του με την Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ. Το 1992 εκλέχτηκε Λέκτωρ του Τομέα Ι των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ όπου και εξακολουθεί να διδάσκει στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή. Έχει δώσει διαλέξεις και συμμετέχει στο δημόσιο διάλογο που αφορά στην αρχιτεκτονική και στην πόλη δημοσιεύοντας άρθρα και σχόλια σε βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες. Μεταξύ άλλων συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου "Αρχιτεκτονική. Ιδέες που συναντιούνται-ιδέες που χάνονται" (2004).