Ο Τσέστερ Χάιμς (1909-1984) γεννήθηκε στο Οχάιο από μαύρους γονείς. Μια απόπειρα ένοπλης ληστείας, σε νεαρή ηλικία, τον έστειλε στη φυλακή, όπου και ανακάλυψε το συγγραφικό του ταλέντο. Από το 1945 ως το 1969 κυκλοφόρησε 14 μυθιστορήματα. Απ' αυτά Οι Ωραίοι Δολοφόνοι (1959), Το τρελό Φονικό (1959), Η Πεντάγωνη Πλατεία (1959), Το Χρυσό Όνειρο (1960), Βαμβάκι στο Χάρλεμ (1965), Τρέξε, Αράπη, Τρέξε (1966) και Ο Τυφλός με το Πιστόλι (1969) έγιναν παγκόσμιες επιτυχίες. Τα μυθιστορήματά του χαρακτηρίζονται από μια έντονη κριτική της αμερικάνικης κοινωνίας, που την δείχνει να σπαράζεται ανάμεσα στην υπεροψία των λευκών και την κουτοπονηριά των μαύρων, αν και στους τελευταίους αναγνωρίζει το ελαφρυντικό ότι είναι η μόνη τους δυνατότητα για επιβίωση. Η ειρωνία, με την οποία περιγράφει τους μαύρους και η γεμάτη οργή καταγγελία της λευκής παντοδυναμίας, ανάγκασαν τελικά την κριτική να τον τοποθετήσει στο ίδιο επίπεδο με δυο άλλους, μεγάλους, αφρο-αμερικανούς συγγραφείς: τον Ρίτσαρντ Ράιτ και τον Τζέημς Μπώλτγουιν.