Η Άννα Κομνηνή ήταν το πρώτο παιδί του αυτοκράτορος Αλεξίου Α΄ και, από τρυφεροτάτη ηλικία, βρισκόταν σε καθημερινή επαφή με τις ηγετικές μορφές της αυτοκρατορίας. Εξαιτίας της κοινωνικής της θέσης και του δικού της ενδιαφέροντος, κατέκτησε τόση φιλολογική και φιλοσοφική παιδεία όσο λίγες γυναίκες κατά τον Μεσαίωνα. Σε παιδική ηλικία την αρραβώνιασαν με τον Κωνσταντίνο Δούκα, νόμιμο διάδοχο του θρόνου, και, όπως είναι πολύ φυσικό, πικράθηκε πολύ όταν διαλύθηκε ο αρραβώνας κι έγινε διάδοχος ο αδελφός της Ιωάννης. Όταν, το 1118, πέθανε ο Αλέξιος Α΄, η Άννα και η μητέρα της έκαμαν το παν για να εμποδίσουν τον Ιωάννη να τον διαδεχθεί και λίγο αργότερα, φαίνεται πως η Άννα ενεπλάκη σε μια απόπειρα δολοφονίας του αδελφού της. Το αποτέλεσμα ήταν να της επιβληθεί μια αναπαυτική εξορία σ' ένα μοναστήρι. Νικημένη στον αγώνα της για την εξουσία, η Άννα στράφηκε στη μελέτη και οργάνωσε μια ομάδα φιλοσόφων που προωθούσε την αναγέννηση των αριστοτελικών σπουδών. Μετά τον θάνατο του συζύγου της Νικηφόρου Βρυεννίου, συνέχισε την Ιστορία που εκείνος είχε αρχίσει κι έτσι γεννήθηκε η "Αλεξιάς", η ιστορία της βασιλείας του πατέρα της.