Αλεξάντρ Νικολάγιεβιτς Οστρόφσκι (12.4.1823-14.6.1886). Ο Αλεξάντρ Νικολάγιεβιτς Οστρόφσκι είναι ο μεγάλος ρώσος δραματουργός των κεντρικών δεκαετιών του 19ου αιώνα, την περίοδο του ρεαλιστικού ρεύματος στη ρωσική λογοτεχνία, την εποχή που ο Τουργκένιεφ, ο Ντοστογιέφσκι και ο Τολστόι δημιούργησαν έργα σταθμούς στην παγκόσμια φιλολογία. Ο Οστρόφσκι γεννήθηκε το 1823 στη Μόσχα, ο πατέρας του ήταν δικηγόρος που συνεργαζόταν με μοσχοβίτες εμπόρους. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο σπούδασε τρία χρόνια νομική στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και στη συνέχεια εργάστηκε ως το 1851 στο δικαστήριο της Μόσχας. Από την οικογενειακή του ζωή και από τη δουλειά του είχε έρθει σε επαφή με ανθρώπους σαν τον Μπαλσόφ και τον Ρισπολσένσκι, τους χαρακτήρες από τον "Στενό οικογενειακό κύκλο". Από τα δεκαεπτά του είχε ήδη πάθος με το θέατρο. Η καριέρα του ως δραματουργού άρχισε το 1847. Το 1850 είχε ήδη ολοκληρώσει το εν λόγω έργο που τον καθιέρωσε ως δραματικό συγγραφέα. Δυστυχώς η σκληρή αλλά αληθινή εικόνα της ηθικής των εμπορικών κύκλων προκάλεσε έντονη κριτική εναντίον του. Το έργο απαγορεύτηκε και επανακυκλοφόρησε το 1859 με αλλαγμένη μορφή, στην οποία ο απατεώνας Λάζαρ Ελιζάριτς συλλαμβάνεται την τελευταία στιγμή και εξορίζεται στη Σιβηρία. Αυτό το έργο ήταν και η αιτία της απόλυσής του από το δικαστήριο το 1851. Παρ' όλο που τα έργα του γνώρισαν σταθερή επιτυχία, ο Οστρόφσκι είχε ελάχιστο οικονομικό όφελος. Η κούραση και η απογοήτευση υπονόμευσαν την υγεία του και αναμφίβολα ευθύνονται για τον σκυθρωπό τόνο μιας σειράς έργων που ακολούθησαν μετά το 1860. Μόνο προς το τέλος της ζωής του απέκτησε ο Οστρόφσκι την υλική ευμάρεια που του άξιζε. Δεν υπήρχε πλέον θέατρο στη Μόσχα όπου δεν παίζονταν τα έργα του. Από το 1874 ώς τον θάνατό του ήταν πρόεδρος της 'Ενωσης Ρώσων Θεατρικών Συγγραφέων. Το 1885 διορίστηκε καλλιτεχνικός διευθυντής των κυβερνητικών θεάτρων της Μόσχας. Οι εξοντωτικές υποχρεώσεις της θέσης του επιδείνωσαν την κατάσταση της υγείας του και τον επόμενο χρόνο πέθανε.