Ο Άλμπερτ Χουράνι (1915-1993) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς μελετητές της ιστορίας της Μέσης Ανατολής κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στο Μάντσεστερ από Λιβανέζους γονείς. Σπούδασε φιλοσοφία, πολιτική, οικονομικά και Ιστορία στο Κολέγιο Μάγκνταλεν του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου εργάστηκε στο Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και στο γραφείο του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών στο Κάιρο. Μετά τη λήξη του πολέμου συνέχισε να εργάζεται σε θέματα αραβικών υποθέσεων στην Ιερουσαλήμ και στο Λονδίνο. Το 1948 ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του καριέρα διδάσκοντας σε κολέγια της Οξφόρδης, στο Μάγκνταλεν και στο Σεντ Άντονι, όπου δημιούργησε και διηύθυνε το Κέντρο Μέσης Ανατολής, στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και στο Χάρβαρντ. Ο Χουράνι εκπαίδευσε περισσότερους ακαδημαϊκούς ιστορικούς της σύγχρονης Μέσης Ανατολής από κάθε άλλον πανεπιστημιακό ιστορικό της γενιάς του· επιπλέον, έχει γράψει από τα σημαντικότερα βιβλία για τον αραβικό κόσμο με πιο γνωστό το έργο του "Η ιστορία του αραβικού κόσμου". Το τελευταίο έχει ανανεωθεί πλήρως μετά το θάνατο του συγγραφέα και είναι διεθνές μπεστ σέλερ. Η επιρροή του Χουράνι στο χώρο μελέτης της Μέσης Ανατολής έχει υπάρξει τόσο πολύτιμη, που το πιο σημαντικό βραβείο για ακαδημαϊκά βιβλία με θέμα τη Μέση Ανατολή φέρει το όνομά του.